- тәтәй
- зат. көне. Шығыс елдерінде жас кезінде қол-аяғын, мықынын таңып тастап, өсірмей қою арқылы нәзіктік қалпын сақтаған әйел адам.Қолында билігі барлар талай әміршілер мен әкімдер қолдарына бірнеше т ә т ә й ұстап, сол арқылы орасан байлыққа кенелетін болыпты (С.Жүнісов, Заманай., 16).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.